Werkgroep #7: Het webinar

Het is eindelijk zover: de dag van het webinar over de vakkenstructuur wiskunde havo/vwo. Hoe zullen de reacties zijn als we onze overdenkingen delen, onze keuzes en het model dat daaruit voortvloeit? Gaat het ons lukken om in zo’n beperkte tijd iedereen mee te nemen in het proces dat we als werkgroep hebben doorlopen, zodat iedereen goed kan volgen hoe we tot ons model gekomen zijn?

Mijn rol tijdens het webinar is om samen met een ander werkgroeplid de binnenkomende reacties en vragen te lezen. Als het er niet zoveel zijn, kunnen we ze gewoon doorzetten naar de presentator. Zijn het er meer, dan moeten we ook bundelen en selecteren. Van te voren oefenen we het webinar. Het is de generale repetitie en ook de enige repetitie. De tablet, waarop de presentator kan zien welke vragen we doorzetten, ligt bij het oefenen buiten zijn zicht. Echt geoefend hebben we dit stukje dus niet. Aan het einde proberen we één reactie uit, aangedragen door de studio. Het lijkt te werken. Op naar het webinar!

Hectiek achter de schermen

En dan blijkt dat we toch iets beter hadden moeten oefenen. We dachten dat we de binnenkomende reacties konden bewerken, door informatie toe te voegen zoals ‘deze vraag is door meerdere mensen in soortgelijke bewoordingen gesteld.’ Maar het blijkt dat die door ons zo goed doordachte toevoegingen niet zichtbaar zijn voor de presentator.

Hectiek achter de schermen, hoe lossen we dit op? Zelf een vraag stellen, waarin we de vraag van de deelnemer kopiëren en daaraan voorafgaand onze toelichting zetten? Het werkt. Maar het is wel een beetje omslachtig. Ons probleem, niet van de kijker of de presentator. En met sommige problemen ben ik juist blij. Want dat dit probleem optreedt, komt omdat er veelvuldig wordt gereageerd. Bepaalde vragen worden meerdere keren gesteld, sommige mensen maken zich zorgen of ze op een later tijdstip de rest van het webinar nog kunnen bekijken. Mensen reageren ook dat ze graag willen weten hoe het vervolg eruit zal zien.

Gelukkig toeval

Op een ander moment zetten mijn collega en ik een vraag door, terwijl de presentator ervoor kiest om met een eigen inleiding naar een ander werkgroeplid over te gaan. Dan kijkt hij dus even niet op de tablet. Maar wat een toeval, hij maakt de overgang door toevallig precies het onderwerp van de doorgezette vraag aan te snijden! De vraagsteller moet verbaasd geweest zijn hoe snel zijn vraag al aan bod komt. Hij zal nooit weten dat dit toevallig was. Als we dat tegen elkaar uitspreken hebben we een brede glimlach op onze gezichten.

‘Later’

Eén persoon vraagt in haar reactie naar de aansluiting van het vmbo naar de havo, wat nu vaak een knelpunt is bij de wiskundevakkenstructuur. Doordat ze in haar reactie ook vele andere dingen noemt, wordt hier niet nader op ingegaan. We hebben gezien dat meerdere deelnemers hiernaar vragen. Dus vragen we de presentator toch even bij dit onderwerp stil te staan, ook al weten we dat we hier niet echt veel over kunnen zeggen. Dat moeten we vaker als antwoord geven: ‘daar gaat de werkgroep niet over.’ Of: ‘dat zal straks beantwoord moeten worden door de vakvernieuwingscommissie.’ Hopelijk blijft de betrokkenheid groot, zodat ook ‘straks’ iedereen meedenkt en ons voedt.

We moeten ook heel hard lachen om een binnenkomende vraag wat betreft dat straks, vanwege de optimistische verwachting die iemand uitspreekt. Hier de letterlijke vraag: ‘Ik begrijp dat er nog niet over is beslist. Maar wat is het idee, wanneer dit in de praktijk wordt gebracht? Volgend schooljaar al?’ Het antwoord luidt helaas dat zo’n ontwikkeling minstens vijf tot zes jaar duurt.

Opbouwend meedenken

Zo in de studio, al die binnenkomende reacties lezend (het worden er uiteindelijk meer dan 80!), word ik blij. Uit de gestelde vragen blijkt dat men onze plannen kan volgen en zich daar ook een goed beeld bij kan vormen. De vragen laten ook zien dat de deelnemers dezelfde vragen hebben als wij, de werkgroep. Ze zien dezelfde dilemma’s en voor- en nadelen. Ze denken kritisch mee en delen deze gedachten met ons. Ze bevestigen nogmaals wat we ook al konden lezen in de reacties van onze inventarisatie rondom de knelpunten.

We hebben de verschillende zienswijzen goed in beeld. Uiteraard zijn er deelnemers die zelf (op een enkel punt) een andere keuze zouden maken, maar ook velen die instemmen met (een deel van) de keuzes. We krijgen veel instemming. En men is benieuwd naar het vervolg.

Ik ben dankbaar voor de grote betrokkenheid uit vo, ho en van beleidsmakers, uitgevers en toetsmakers. Dankbaar dat in een tijd waarin online gesprekken en discussies vaak uitlopen op polarisatie, er een sfeer heerst van opbouwend meedenken. Wat mooi om als wiskundeonderwijsgemeenschap zo met elkaar in gesprek te zijn. Wat de toekomst ook gaat brengen, laten we met elkaar op deze opbouwende manier in gesprek blijven!